włókna syntetyczne
Encyklopedia PWN
sitodruk, filmdruk, drukowanie sitowe, serigrafia,
jedna z metod drukowania, w której stosuje się formę drukową najczęściej w postaci prostokątnej ramy z napiętą na niej siatką z włókien naturalnych lub syntetycznych (poliamidowych lub poliestrowych) albo z metalu, z wytworzonymi w niej elementami drukującymi (nie zakryte oczka siatki przepuszczające farbę) i niedrukującymi (zakryte oczka siatki).
strecz, ang. stretch,
włók. nazwa tkanin, a zwłaszcza dzianin, o bardzo dużej rozciągliwości i elastyczności, uzyskanych gł. dzięki zastosowaniu w nitkach ciągłych włókien syntetycznych poliuretanowych lub poliamidowych;
tworzywa sztuczne, tworzywa wielkocząsteczkowe,
materiały, których głównym składnikiem są polimery, najczęściej organiczne;
materiał do izolacji cieplnej, przeciwogniowej i dźwiękowej; włókna (nici) otrzymuje się przez rozpylenie cienkiej strugi stopionych minerałów skalnych (bazaltu, dolomitu, andezytu, wapienia i in.) i/lub żużla wielkopiecowego, niekiedy z dodatkiem żywic syntetycznych;
